Στο άρθρο αυτό θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε συνοπτικά τη διαδικασία για τη δημιουργία ενός οπωρώνα ροδακινιάς ή νεκταρινιάς σε πυκνό μονόκλωνο σύστημα. Ο στόχος της δημιουργίας ενός τέτοιου αγροκτήματος είναι να αυξήσουμε την παραγωγή ανά στρέμμα (7 τόνοι) καθώς και την ποιότητα των παραγόμενων καρπών καθώς αυτοί θα φωτίζονται καλύτερα. Ισχυρό, μειονέκτημα αποτελεί η ανάγκη περισσότερων φυτών (100-150/στρ.) κάτι που αυξάνει πολύ το αρχικό κοστολόγιο.
Προετοιμασία αγρού:
Η προετοιμασία του χωραφιού για την φύτευση των φυτών είναι η ίδια με κάθε άλλο σύστημα. Μία εδαφολογική ανάλυση είναι απαραίτητη για την γνωστοποίηση των αναγκών του εδάφους. Διότι, ένα πολύ εντατικό σύστημα όπως αυτό που περιγράφουμε έχει αυξημένες ανάγκες θρεπτικών. Αν υπάρχουν ελλείψεις μπορεί να γίνει προσθήκη κοπριά, φωσφόρου και καλίου πριν από το όργωμα.
Οι διαστάσεις με τις οποίες θα φυτέψουμε εξαρτώνται από το υποκείμενο στο οποίο θα είναι εμβολιασμένα τα φυτά μας. Ένα ημινάνο υποκείμενο είναι το Adesoto αλλά ακόμη δεν είναι και πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα, έτσι οι περισσότεροι καταλήγουν στην σίγουρη λύση του GF677. Οι διαστάσεις κυμαίνονται από 4*1,2 έως 4,5*1,5 μέτρα ανά δένδρο.
Φύτευση και ποικιλία:
Η φύτευση γίνεται τον Χειμώνα, από τα μέσα Δεκέμβρη έως τα τέλη Φλεβάρη. Τα φυτά φυτεύονται Διετή ή με κοιμώμενο οφθαλμό. Δεν κλαδεύουμε τα διετή φυτά (αν υπάρχουν κλάδοι που φύονται από τον κεντρικό κορμό τότε τους κλαδεύουμε αφήνονται τους δύο πρώτους οφθαλμούς) και δεν κόβουμε τις ρίζες τους. Προσπαθούμε να ανοίγουμε τις τρύπες με φτυάρια και όχι με μηχάνημα (τρυπάνι) διότι έτσι αποφεύγουμε την δημιουργία "γυαλάδας" περιμετρικά του ριζικού συστήματος, κάτι που θα μας καθυστέρησή την ανάπτυξη του φυτού. Μετά τη φύτευση καλό είναι να ακολουθήσει πότισμα, καθώς και ριζοπότισμα με συμβιωτικό μύκητα την άνοιξη.
Η επιλογή της ποικιλίας δεν έχει σοβαρούς περιορισμούς. Ωστόσο προσπαθούμε να αποφύγουμε την χρήση ποικιλιών που εμπειρικά γνωρίζουμε ότι είναι πολύ έντονης βλάστησης.
Πρώτος χρόνος:
Η φροντίδα και το μεράκι που θα δώσουμε στα φυτά μας τον πρώτο χρόνο είναι σημαντικότατη για την επιτυχή δημιουργία του αγροκτήματος. Ένα μεγάλο πλεονέκτημα του συστήματος είναι ότι από την τρίτη βλάστηση μπορούμε να πετύχουμε σημαντικές αποδώσεις. Ωστόσο, για να γίνει αυτό θα πρέπει τον πρώτο και δεύτερο χρόνο να είμαστε πολύ προσεκτικοί και επιρρεπείς στην λίπανση και στην άρδευση του αγροκτήματος.
Από τη στιγμή της βλάστησης και μετά θα πρέπει 1) να αρδεύουμε τακτικά, ώστε να πετύχουμε μία ικανοποιητική υγρασία στο έδαφος καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, 2) να λιπαίνουμε με μικρές δόσεις κυρίως αζωτούχων λιπασμάτων κάθε 2 ή 3 ποτίσματα, 3) να τηρούμε αυστηρό πρόγραμμα φυτοπροστασίας έτσι ώστε να πετύχουμε την επιθυμητή ανάπτυξη των φυτών χωρίς να προσβληθούν από ασθένεια ή εχθρό.
Εικόνα. Δενδρύλιο την πρώτη χρονιά από τη φύτευση, πολύ καλή ανάπτυξη.
Το φθινόπωρο και μετά την πτώση των φύλλων θα γίνει το πρώτο κλάδεμα των φυτών από τη στιγμή που τα φυτέψαμε. Αρχικά, θα πρέπει να δώσουμε το τελικό ύψος στην καλλιέργεια μας. Το ιδανικό ύψος είναι περίπου 3-3,5 μέτρα. Έτσι επιλέγουμε έναν λαίμαργο κλάδο με όρθια κάθετη κατεύθυνση από το έδαφος για να συνεχίσουμε την ανάπτυξη του παλαιού κορμού έωςτο επιθυμητό ύψος. Στην πορεία θα αφαιρέσουμε όλους του λαίμαργους κλάδους που μπορεί να υπάρχουν καθώς ανταγωνίζονται τον κεντρικό κορμό. Στο τέλος επιλέγουμε τους καρποφόρους κλάδους (βίτσες) που φύονται από τον κεντρικό κορμό, με παράλληλη προς το έδαφος κατεύθυνση, για να μας δώσουν την πρώτη καρποφορία τη δεύτερη χρονιάς.
Δεύτερος χρόνος:
Την δεύτερη άνοιξη όπου έχουμε και την δεύτερη βλάστηση θα έχουμε και την πρώτη καρποφορία. Τον δεύτερο χρόνο συνεχίζουμε την εντατική φροντίδα των φυτών μας ενώ πλέον το κτήμα μας θα πάρει την τελική του μορφή. Σημαντική διαφορά για την δεύτερη σεζόν είναι η δραστική μείωση της αζωτούχου λίπανσης καθώς, θα πρέπει να μειωθεί σταδιακά η έντονη βλάστηση για να διατηρηθεί το σχήμα που θέλουμε. Έτσι λιπαίνουμε μία φορά το Μάρτιο με ένα ισορροπημένο λίπασμα και δεν ξαναλιπαίνουμε μετά.
Αφού συγκομίσουμε το προϊόν μπορούμε να αφαιρέσουμε τους λαίμαργους κλάδους έτσι ώστε να οδηγήσουμε την ανάπτυξη στους επιθυμητούς καρποφόρους βλαστούς καθώς και να βελτιώσουμε το φωτισμό τους. Αν υπάρχει ισχυρή και λαίμαργη ανάπτυξη τότε εφαρμόζουμε λίπανση με θειικό κάλιο στο έδαφος προκειμένου να αναστείλουμε τη λαιμαργία αυτή.
Στο τέλος του Φθινοπώρου θα προχωρήσουμε στο πρώτο κλάδεμα καρποφορίας όπου θα πρέπει να αφαιρέσουμε όλους του λαίμαργους βλαστούς καθώς και όλους τους τριετής βλαστούς. Η καρποφορία μας πρέπει να είναι επάνω σε διετής βλαστούς (που φύτρωσαν το δεύτερο έτος) που φύονται από τον κεντρικό κορμό.
Σε γενικές γραμμές όσο αφορά την λίπανση αποφεύγουμε την υπεραζώτευση καθώς μπορεί να προκαλέσει λαιμαργία στα φυτά μας αλλοιώνοντας έτσι το επιθυμητό σχήμα. Το παραπάνω κείμενο αφορά τη φύτευση αναπτυγμένων δενδρυλλίων σε γόνιμο έδαφος, οι εργασίες μπορεί να μεταβληθούν χρονικά ανάλογα με την ανάπτυξη του φυτού. Γενικότερα, είναι ένα δύσκολο σύστημα διαμόρφωσης που απαιτεί καλή τεχνική κατάρτιση.
Σε γενικές γραμμές όσο αφορά την λίπανση αποφεύγουμε την υπεραζώτευση καθώς μπορεί να προκαλέσει λαιμαργία στα φυτά μας αλλοιώνοντας έτσι το επιθυμητό σχήμα. Το παραπάνω κείμενο αφορά τη φύτευση αναπτυγμένων δενδρυλλίων σε γόνιμο έδαφος, οι εργασίες μπορεί να μεταβληθούν χρονικά ανάλογα με την ανάπτυξη του φυτού. Γενικότερα, είναι ένα δύσκολο σύστημα διαμόρφωσης που απαιτεί καλή τεχνική κατάρτιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου